W trakcie poszukiwania pracy bardzo ważne są kompetencje miękkie, natomiast rozwijanie ich – to najlepsza inwestycja w przyszłość.
W ofertach pracy pojawia się sformułowanie kompetencje miękkie i kompetencje twarde.
Na czym one polegają?
Kompetencje twarde potwierdza się dyplomami i certyfikatami, to tzw. kwalifikacje zawodowe, to coś bardziej namacalnego, np. znajomość języka angielskiego, znajomość programów komputerowych, obsługa urządzeń i maszyn, jazda rowerem, jazda samochodem. Umiejętności twarde raz nauczone będą z nami przez całe życie. Umiejętności miękkie doskonalimy przez całe życie.
Kompetencje miękkie, są bardzo mocno związane z naszą psychiką, skupiają się na postawach, które pozwolą w określonej sytuacji zachować się skutecznie. Pierwszym krokiem jest uświadomienie sobie, że mamy wpływ na ich rozwój. Drugie – to wiedza o tym, co się na nie składa i świadomość własnego postępowania. Umiejętności miękkie to takie, które sprawiają, że potrafimy współdziałać z innymi ludźmi w życiu prywatnym i w pracy.
Najbardziej znane to:
1. Kreatywność
2. Dynamizm działania
3. Komunikatywność
4. Elastyczność
5. Inicjatywa
6. Współpraca w grupie
7. Zarządzanie czasem
Umiejętności te doskonalimy przez całe życie, nie po to, aby zabłysnąć na rozmowie rekrutacyjnej u potencjalnego pracodawcy, ale po to, aby sprawniej egzystować w społeczeństwie, na uczelni, wśród rówieśników.
Dlaczego umiejętności miękkie są takie ważne? Dlaczego wielu z nas nie rozwija kompetencji miękkich?
Wiele osób lekceważy szkolenia z zakresu umiejętności miękkich, bo z założenia, deklaruje, że je posiada, choć wcale nie praktykuje. Wynika to najczęściej z niewiedzy czym kompetencje miękkie tak naprawdę są. O predyspozycjach, czyli o zdolnościach osobistych i interpersonalnych rzadko bowiem mówi się w trakcie edukacji szkolnej. Stąd często rodzi się frustracja kandydatów do pracy, dlaczego ich kandydatura została odrzucona.
To są przykłady, które świadczą o ty, że nie każdy z nas dobrze rozumie istotę kompetencji miękkich i potwierdzenie, że warto szkolić się z tego zakresu.
Jak się szkolić?
To co jest najważniejsze i wielokrotnie podkreślane przez szkoleniowców to fakt, że sama teoria na temat umiejętności osobistych i interpersonalnych nie da żadnych rezultatów. Potrzebna jest praktyka. Tym samym trzeba ćwiczyć relacje z innymi, tj.: rozmawiać, negocjować, delegować zadania. W trakcie takiej praktyki ważne są następujące elementy: informacja zwrotna.
Chcąc w sposób właściwy popracować nad swoimi umiejętnościami miękkimi dobrze jest skorzystać z bogatej bazy szkoleń mających na celu kształcenie i rozwój umiejętności miękkich. Umiejętności interpersonalne są kompetencjami uniwersalnymi, które można wykorzystać, zarówno na gruncie prywatnym, jak i zawodowym. Są szalenie ważne w przypadku wielu zawodów i nie warto ich lekceważyć.
Dobrze jest korzystać z profesjonalnych szkoleń, sięgać po fachową literaturę i codziennie przy każdej, nadarzającej się okazji trenować je w relacji z innymi. Na pewno taka inwestycja się opłaci. Wierzymy w Ciebie. Tobie też może się udać, bo naszym absolwentom już się udało posiąść oprócz kompetencji twardych, kompetencje miękkie. Zaobserwuj siebie i zobacz, czy posiadasz umiejętności miękkie?
Można tego dokonać zadając sobie pytania:
W czym jestem dobry?
Do czego mam predyspozycje?
Z czym mam największy problem?
Zebrawszy tę wiedzę warto przystąpić do treningu.
1. Czy jesteś kreatywny?
Kim jest osoba kreatywna? To człowiek, który potrafi myśleć poza schematem, ma nie tylko sporo pomysłów, ale potrafi znaleźć przynajmniej kilka wyjść z sytuacji problemowej, potrafi wykorzystać to, co znajduje się dookoła niej (zarówno narzędzia, jak i pomysły lub umiejętności innych osób i przekuć je w nową jakość).
2. Czy masz w sobie dynamizm działania?
Jak się przekonać czy jesteś dynamiczny?
Poobserwuj znajomych i spróbuj zastanowić się, który z nich jest dynamiczny, a który nie – do kogo jesteś bardziej podobny? Możesz zapytać przyjaciela, jakie cechy w Tobie widzi.
Jeżeli mówisz: „J-e-s-t-e-m d-y-n-a-m-i-c-z-n-y w d-z-i-a-ł-a-n-i-u” – cedząc słowa z szybkością ślimaka, to jak innych możesz przekonać o swoim dynamizmie działania.
Musisz wiedzieć również, że nie w każdym zawodzie dynamiczne działanie będzie dobre. Czasem bardziej liczy się dokładna analiza i nie działanie w sposób pochopny.
3. Czy jesteś komunikatywny?
Kim jest osoba komunikatywna? To ktoś, kto nie ma trudności z jasnym wyrażaniem swoich poglądów, potrafi dopasować sposób w jaki mówi do poziomu odbiorcy. W trakcie rozmowy potrafi aktywnie i uważnie słuchać rozmówcy. Bycie osobą komunikatywną nie oznacza mówienia dużo, ale oznacza mówienie z sensem tak, aby każdy rozmówca miał jasność, o czym właśnie teraz rozmawiamy i jaki jest cel naszej rozmowy.
Umieć mówić to nie znaczy, że jest się osobą komunikatywną. Jeżeli osoba w trakcie rozmowy używa żargonu branżowego lub akademickiego słownictwa, nie potrafi wyjaśnić w jasny i czytelny sposób najprostszych pojęć, to takie zachowanie wskazuje braki na poziomie komunikacji. Osoba, która nie potrafi tej samej rzeczy wyjaśnić różnymi słowami, na kilka różnych sposobów nie będzie w stanie dogadać się z różnymi osobami i nie będzie potrafić w sposób zrozumiały przekazać swoich pomysłów pozostałej części zespołu.
4. Czy jesteś elastyczny?
Osoba elastyczna nie przeraża się zmianami, jest w stanie dopasować się do różnych warunków pracy i różnych zadań. Nie złości się, jeśli otrzyma do wykonania zadanie, które tylko częściowo należy do jej obowiązków, ale dla dobra sprawy dopasuje się do sytuacji i zajmie się nowym zadaniem. O elastyczności świadczyć może również wiele sytuacji życiowych, łatwość zmiany profilu zadań wykonywanych w pracy, częsta zmiana mieszkania, otwartość na to, aby spotkać się z nieznanym.
5. Czy masz inicjatywę?
Co znaczy mieć inicjatywę?
To, jak szybko (i czy) wykorzystujesz nadarzające się okazje do działania. Czy organizujesz znajomym czas wolny, wymyślasz wycieczki dla całej grupy? Czy jako pierwszy wychodzisz z inicjatywą? Czy ktoś Cię do tego zaprasza, abyś brał udział w organizacjach?
Inicjatywa przydaje się na stanowiskach, które wymagają samodzielnego działania, na których samodzielnie trzeba szukać szans i okazji, ale są też takie zawody, w których nie jest to wymagane – kiedy mamy jasne zadania oraz określony sposób ich wykonania.
6. Jak współpracujesz w grupie?
Bycie duszą towarzystwa wcale nie oznacza, że umiemy pracować w zespole. Czy jesteś uważny na potrzeby i uwagi innych? Czy liczysz się z cudzym zdaniem? Pracy w zespole można nauczyć się na studiach – o ile program jest tak przygotowany, by taką współpracę umożliwić i o ile studenci będą rzeczywiście pracować razem, a nie zwalą całego zadania na barki najmniej asertywnej bądź nadgorliwej osoby.
7. Jak zarządzasz czasem?
Czy to potrafisz?
Zarządzanie czasem to nie tylko terminowość – to również umiejętność oszacowania tego, ile zajmie nam dany projekt, dzielenie go na określone, kolejne etapy, nie robienie tego samego po kilka razy i takie dobieranie kolejnych zadań, by nie marnować czasu.
Odkładanie zadań na później, to częsta studencka przypadłość i w zasadzie jedynie bardzo sumienne osoby potrafią w wieku 20-24 lat dokładnie planować kolejne kroki i planu tego się trzymać.
Uświadomienie sobie własnych kompetencji nie tylko pomaga dobrać właściwą ścieżkę kariery. Pokazuje też, w czym jesteśmy dobrzy, a nad czym musimy jeszcze popracować. Taka wiedza też jest ważna, pomaga nam się bowiem rozwijać i zdobywać kolejne etapy w naszej drodze do osiągnięcia sukcesu.